Dag 15 - Hiroshima

De volgende dag zouden we niet in het hotel ontbijten, maar we wilden wel een vroege trein, omdat we weer een reis van 5 uur voor de boeg hadden. We stonden daarom vroeg op, Marieke had die nacht bijna 12 uur geslapen dus hoopt dat ze nu wel bijgeslapen is. We zijn nu op weg naar Hiroshima, waar het wel prettig is om weer eens twee nachten op dezelfde plek te slapen, want dat haasten iedere ochtend en de tassen dicht proberen te krijgen begint een beetje te vervelen. Vandaag zullen we besteden in Hiroshima en morgen op het eiland, omdat in Hiroshima alles dicht bij elkaar zit, vermoeden we dan alles gezien te hebben. Dan vertrekken we de ochtend erna op tijs naar Kyoto om daar 4 dagen door te brengen. Waarvan de dag na aankomst in Nara. De weersvoorspellingen zijn ons positief gezind, steeds blijven we de buien voor, maar je weet nooit wat de tijd ons brengt tot nu toe hebben we het in ieder geval erg getroffen! Zoals Atie al opmerkte, het is hier wel aardig koud (maar niet kouder dan Nederland denk ik), maar gelukkig is het droog!

Algemene opmerkingen:
* Joris-Jan zoekt iedere keer goed de route uit, wat ons veel tijd scheelt. Soms gaat de ideale route ieder uur, maar soms ook iedere 3 uur, omdat we steeds op tijd op plaats van bestemming willen zijn, scheelt ons dat veel tijd! Het is dus ook niet zo gek dat er zo weinig vertragingen zijn in Japan, als in Nederland treinen ieder uur of iedere 2 uur zouden rijden, zou het ook veel makkelijker zijn om op tijd te rijden (overigens hebben we al 2 keer vertraging gehad van de circa 8x met de trein; dat is bijna net zo vaak als in mijn 3 jaar iedere dag Hoogkarspel - Amsterdam Sloterdijk en terug).
* De hogesnelheids treinen rijden 300 km/u en ja dat voel je wel!
* Voor het eten krijg je altijd natte doekjes om je hadden schoon te vegen en aan servetten doen ze niet. Als we niet met stokjes eten krijgen we over het algemeen vork en lepel. Geen probleem voor Marieke, maar Joris-Jan weet niet zo goed hoe hij hiermee overweg moet ;)

==

Bovenstaand verslag is geëindigd om half 1 vanmiddag. Met 50 minuten overstap op Shin-Osaka waren we langer onderweg dan vooraf gehoopt (we hadden over het hoofd gezien dat de trein die wij wilden niet tot de Japan Railpass hoorde. Op dit station hebben we geluncht om vervolgens weer in een Shinkansen te stappen. Aangekomen op Hiroshima werd ons een iPhone aangeboden. Deze mochten we twee dagen gratis huren (lenen dus) en daarop was alle toeristeninfo gedownload. Joris-Jans ogen begonnen natuurlijk al te glimmen (hij duikt altijd even de Apple-store in als we hier langslopen om te checken of de iPhone en/of iPad nog net zo makkelijk werkt als de week ervoor) en ook Marieke was wel enthousiast, maar helaas was een creditcard vereist als borg. En dus begaven we ons old school richting de toerist informatie desk en kregen hier weer de nodige info. Ook kregen we aanvullende info over de tram die we moesten hebben en toen waren we klaar om de stad te gaan verkennen. Eerst dropte we onze spullen bij het hotel en keurden onze kamer (die erg relaxed is).

Toen we eindelijk klaar waren om te gaan was het al kwart voor vier om te gaan en ook in deze stad gaat alles om vijf uur dicht. We besloten eerst het Peace Memorial Park te verkennen die naast ons hotel ligt. Het park zelf was indrukwekkend, maar doordat we alles al gelezen hadden, maakte het op Marieke niet zo heel veel indruk. Wel vond ze het prettig dat er op veel gedenkstenen stond ‘Dit doen we nooit meer’, waarmee aangegeven werd dat Japan niet zomaar het slachtoffer is geworden van een oorlog, terwijl dit wel het gevoel was in het Edo-Tokyo museum.

We besloten ook een bezoekje te brengen aan het vredesmuseum, een halfuur voor sluitingstijd. Dit bleek zeer interessant. Met foto’s voor en na, overgebleven kledingstukken en de bijhorende verhalen van de eigenaren kreeg je een goede indruk wat het effect was geweest van de atoombom. We hebben helaas maar een kwart gezien voordat we echt het museum weer uit moesten, wat erg jammer was want het was echt heel indrukwekkend. Vooral de persoonlijke verhalen waren erg aangrijpend.

Na het museum besloten we te kijken of de restaurants in ons hotel betaalbaar was, maar dit was niet het geval. Nu zijn we even aan het uitrusten voordat we de stad in gaan om te gaan eten.