Dag 22 - Mount Koya (2) + Terugreis

Onze laatste dag in Japan brak aan om even over half 6, de wekker stond zo vroeg omdat om 6 uur de ochtendmeditatie op het programma stond. Niet helemaal wakker wankelde we de donkere ruimte in. Het bleek heel anders dan we ons hadden voorgesteld, in plaats van één altaar waar iedereen zich naar toe richtte (wat in de meeste tempels het geval is), was de ruimte in tweeën gesplitst stond er in beide ruimten tegen de achterwand een altaar en zaten de monniken rond een tafel ervoor. Wij zaten als toeschouwers op een krukje voor de twee ruimtes zodat we een blik konden werpen op het gebeuren.

Om 6 uur sloeg de bel een aantal keer (meer dan 6) en toen begon het “gezang”. Het waren niet echt liederen, maar meer klanken die ten gehoord werden gebracht. Naast de zangerige klanken, werden er muziekinstrumenten gebruikt zoals deksels, gouden bekers en stokjes die leken op eetstokjes. Naarmate de dienst vormde, gingen de klanken over in woorden en werd het tempo hoger. Ongeveer op 2/3e (net als in de Katholieke kerk) mochten we op Communie (tenminste die associatie had Marieke). We aanbaden twee Boedha’s, door middel van het aanbieden van een glas water aan de ene en wat zand aan de ander. Deze Boedha’s stonden op de altaren aan het eind van de ruimtes en dus liepen we hier nu doorheen. Deze ruimtes waren louter verlicht door kaarsen dus het was een mysterieus geheel, ook de versieringen was erg veel aandacht aan besteed. Joris-Jan begon vanaf kwart voor 7 de minuten af te tellen, terwijl Marieke hier al om tien voor half 7 mee was begonnen. Uiteindelijk duurde de dienst tot half 8, waarbij het laatste gedeelte iets weghad van een verhaal dat werd voorgedragen, maar wel op zangerige toon, door de wat wij denken opper-monnik. Bijzonder was om mee te maken dat alle monniken gelijk waren en ze echt samen mediteerde en (zo leek het) niet echt iemand er boven stond die de dienst leidde. Verder waren de liederenboeken interessant om te bestuderen, op iedere pagina stonden circa 10 Japanse tekens, die goed waren voor een paar minuten zingen (de klanken waren wel langgerekt, maar toch verbaasden ons dat). Ook was het leuk om te zien hoe “aards” de monniken zijn, in ieder geval eentje had veel moeite om wakker te blijven en pakte soms een nat doekje om zichzelf weer even wakker te wassen. De dienst had indruk gemaakt en hadden we dan ook zeker niet willen missen, al was wat korter ook wel prettig geweest (maar voor beide geldt dat we dit bij iedere religieuze dienst wel hebben).

Na de dienst, wilde Marieke haar bed nog even in duiken, maar helaas waren deze al opgeruimd. Dus was het lekker opwarmen bij de kachel (want onze voeten waren inmiddels alweer bevroren) en daarna met onze voeten onder de verwarmde tafel, rustig lezen. Om 8 uur kwam ontbijt, wat vooral voor Marieke geen groot succes was. Wederom richtte ze zich op de droge rijst en wat soep (en natuurlijk een pot thee), want al het andere hield ze niet binnen. Joris-Jan smaakte het wat beter en die had het meeste dan ook wel op. Na het ontbijt gingen we nog even verder wakker worden, voordat we om 10 uur op stap gingen om de stad verder te verkennen. Het eerste bezoekje was aan de toeristen info. Hier zochten we op hoe laat we vlogen en welke reis ons het best uitkwam. Toen we weer buiten stonden ontdekte we dat we niet hadden opgezocht in welk hotel in Dubai we zaten en of er een pick-up service was. We besloten later maar weer te gaan internetten, maar eerst wat te gaan zien van de stad. Via wat souvenirzaakjes, liepen we het bos in en tussen de lantaarns en begraafplaatsen, door de sneeuw (prachtig plaatje) liepen we naar de lantaarnhal. Uiteindelijk zijn we daar niet aangekomen, maar we hebben wel wat tempels bekeken en zijn in een grote hal geweest met heel veel brandende lantaarns. Hier begon net een meditatie ronde (denken we, want dezelfde klanken als die ochtend galmde rond), dus dit hebben we even vastgelegd op video. Uiteindelijk hebben we niet echt wat bezocht, hebben we vooral rond gelopen en blikken naar binnen geworpen voordat we weer terug waren bij de souvenirshops en toen begon het grote shoppen... Want ja, als je wat voor die mee neemt, dan moet je voor die ook wat halen, enzovoort enzovoort. Wat vooral de mening is van één van de twee; de ander is meer van: Souvenirs zijn sowieso onzin. De mooiste souvenirs besloten we zelf te houden, waardoor we nog voor een tweede ronde moesten ook. Tussendoor waren we ook opzoek naar niet-Japanse lunch. Door het ontbijt wilde we graag even een goede bodem leggen (en dat is geen vegetarische rotzooi) voor de vlucht die avond. Helaas bleken er geen restaurantjes te zijn die lekkere broodjes of vette hamburgers serveerden. Gelukkig vonden we uiteindelijk een supermarkt, met hot dogs en kipburgers (erg lekker op zo’n moment!), pizzabroodjes en lekkere sandwiches. Verder was Mariekes lekkerste broodje er ook nog (broodje met chocolade toplaag en roomvulling) en konden we nog wat Toppo’s inslaan (stokjes met chocolade vulling, waarvan ook vele pakjes er doorheen gegaan zijn tijdens de reis). Uiteindelijk hadden we nog precies genoeg geld voor een flesje water en hadden wij de bodem die we wilden. Om 2 uur wisten we echt niet meer wat we moesten doen in het dorp en dus besloten we op tijd naar het vliegveld te vertrekken. Waarschijnlijk komen we weer veel te vroeg aan, maar dit geeft ons de tijd om rustig alles af te handelen en lekker te gaan eten voordat we rond 11 uur het vliegtuig in stappen. Morgenochtend (rond half 6) landen we in Dubai waar we vervolgens twee nachten blijven. Daar vertrekken we donderdag rond 8 uur, om vervolgens rond half één in Nederland weer te landen (we vliegen nu lekker tegen de tijd in). Geen idee wanneer deze verslagen erop komen, want we hebben geen internet in Dubai; mogelijk dat jullie dit dus lezen wanneer we allang al weer thuis zijn (lees: waarschijnlijk in bed liggen met een vette jetlag). EDIT: Ik update nu een hele zooi verslagen vanaf Osaka Airport, waar we om 6 uur zijn aangekomen. Na dit begint het lange wachten.... P.S. Knap dat je al tot hier gekomen ben na al die verslagen ;)

----

Om alvast terug te kijken op Japan, kunnen we zeggen dat we enorm genoten hebben van de natuur, cultuur en de mensen. Japanners, zijn ontzettend vriendelijk al is het Engels soms wel echt ronduit irritant (vindt vooral Marieke, Joris-Jan had er alle begrip voor). Nikko vinden we allebei de mooiste stad als je maar heel kort hebt, maar juist het rondreizen geeft je een beter totaalbeeld van Japan. Zo hebben we in Koyasan en Hakone vaak meer genoten door de rust die er hing (in Koyasan zijn we geen andere toeristen tegen gekomen). Tot slot was Koyasan een mooie aanvulling op cultureel gebied, we hadden al veel tempels gezien, maar het bijwonen van een dienst was heel indrukwekkend en geeft je echt een kijkje in het leven in de tempels (buiten dat het toeristische trekpleisters zijn). Tokyo is meer een zakenstad (Osaka blijkt dat nog meer te zijn, maar we hebben besloten die over te slaan), al heb je op bijna iedere straathoek een tempel. Kyoto heeft niet veel hoge gebouwen zoals Tokyo en veel meer tempels, dit is dan ook veel meer een culturele stad. Hiroshima was de meest indrukwekkende stad, door het vrijheidsmuseum, waar de verhalen veel hebben losgemaakt. Wij hebben alleen het “oorlogsgebied” bekeken, er blijken ook bezienswaardigheden te zijn die niet verbonden zijn aan de oorlog, maar hier zijn wij niet aan toe gekomen.

Kasteel Nijo was het mooiste wat we hebben bezocht, al wordt onze blik mogelijk vertroebeld door het feit dat je zoveel tempels hebt gezien dat je dit minder gaat waarderen en doordat we hier zoveel informatie hebben meegekregen, wat ook zeker een pluspunt was. Al met al zouden we andere mensen mogelijk adviseren niet te vaak maar één dag ergens te blijven (vooral niet meerdere dagen achter elkaar), omdat je hierdoor veel minder van de stad ziet en erg aan het haasten bent. Van de andere kant zouden we ook niemand adviseren twee nachten in Takayama of Kanazawa te blijven, want zoveel valt er ook niet te zien.

We hebben het enorm getroffen met het weer, alleen in Nikko, Nara en Koyasan hebben we sneeuw gezien. In Kyoto hadden we niet meer zo zonnig weer als in de andere steden, maar het was wel overwegend droog. Verder zijn ons de prijzen erg meegevallen, alcoholische versnaperingen daargelaten. Het is (naar onze ervaring) zeker niet duurder dan Nederland, terwijl je hier wel vaak voor wordt gewaarschuwd. Dit scheelde een hoop, nu hoefde we niet iedere avond op een stokje te bijten.

De Japan rail pass en verschillende freepassen voor gebieden waren en uitkomst en hebben ons veel geld en moeite bespaard. De treinen zijn ook erg prettig, al rijden ze echt niet vaak. Het uitzoeken van je reis is een must, die scheelt je soms zo 2 uur reistijd. Geen vertraging is een fabeltje, want in bijna de helft van de keren hadden we dat de trein minimaal een paar minuten vertraging had (en ook hier wordt dat niet op de borden aangegeven, al zal het vast in het Japans zijn omgeroepen).

Het eten was erg lekker. Allebei hebben we genoten van de Japanse keuken. Alleen het vegetarische gedeelte was geen succes voor Marieke en ook Joris-Jan vond dit niet echt lekker. Ook fijn voor Marieke om eens de grootste eter te zijn (ten opzichte van vele mede reisgenoten), in plaats van de boer die niets lust, Joris-Jan verslaan bleek echter wederom onmogelijk ; Joris-Jan also known as “De onoverwinnelijke”.

De hotels waren zonder uitzondering erg goed. De japanse kamers, waren stervenskoud, maar dat hoort erbij. Alleen in Takayama spraken de eigenaren heel slecht Engels, maar in alle andere verblijven was dat ook prima voor elkaar. De “normale” hotels waren allemaal boven gemiddeld goed en allen op toplocaties. Bovendien waren we voorzien van veel nuttige informatie vooraf en ter plaatse. We zijn dan ook erg blij met de reisorganisatie die we hadden ingeschakeld (al kun je het natuurlijk beter zelf regelen).

Kortom, we kijken terug op een fantastisch verblijf in Japan en kijken vooruit naar nog even relaxen op Dubai!