Dag 20 - Leuke dag Kyoto

De laatste dag in Kyoto zou de leukste worden, want er stonden niet zoveel tempels op het programma, wat een welkome afwisseling zou zijn. Allereerst zouden we een bezoek brengen aan het keizerlijk paleis, ‘s morgens zou daar een Engelse rondleiding zijn en daar hadden we erg zin in. Helaas, we kwamen er te laat achter dat dit op ma t/m vr was (en vandaag was het zaterdag). Een rondje door de enorme tuin, was rustgevend, maar niet echt om over naar huis te schrijven (en toch doen we dat, net zoals wel meer details die niemand boeien..). We vervolgden onze weg richting de “Filosofen wandeling”, in het oosten van Kyoto. Een korte wandeling van ongeveer 1,5 km. Langs een beekje. In het voorjaar zijn hier prachtige kersenbloesems te bewonderen, maar ook nu in de winter was het een idyllisch gezicht. De tocht eindigde bij Nanzen-ji, hier gingen we naar binnen. Tenminste dat dachten we achteraf bleek het Eikan-do te zijn. Dit bleek geen verkeerde keus, het was hier een stuk rustiger en we hebben één van de mooiste altaars tijdens onze reis hier mogen bewonderen. Ook was er een deel van he gebouw in prachtige kleuren geschilderd, terwijl de meeste tempels één kleur hebben. Verder bood een plateau waar de Pagode ook op stond een mooi uitzicht over Kyoto. Tot slot stond er eeen Boedha die over zijn schouder kijkt, wat zeer ongebruikelijk is. Al met al hebben we ons hier prima vermaakt. Het bezoekje aan Nanzen-ji was kort. De waterval waarvoor we kwamen bleek 1,5 meter hoog en het aquaduct is voor Japanners de trekpleister, maar vonden wij toch iets minder bijzonder. Verder moesten we weer opschieten, want we wilden op tijd in kasteel Nijo zijn.

Kasteel Nijo was ons laatste bezoek in Kyoto en echt een hele mooie afsluiter. We kochten een Engelse audio tour, die ons door het gebouw heen leidde. Normaal Engels en leuke details werden verteld en aangezien er geen Engelse bordjes stonden, was dit fantastisch. Wel belachelijk dat je hier weer 5 euro pp voor betaalde, want de Japanse audiotour was gewoon gratis beschikbaar ter plaatse. Kasteel Nijo, was echt van top tot teen beschilderd en we hebben hier dan ook erg mooie dingen gezien, verder werd mbv poppen een idee gegeven van de functies van de verschillende kamers, in tegenstelling tot bijna alle andere gebouwen waar alle kamers leeg waren. Ook mooi was het anti-inbraaksysteem uit de 16e eeuw, wat bestond uit piepende vloeren (de nagels onder de vloeren hebben dusdanig veel ruimte dat ze piepen als je er overheen loopt, dit bleek ook in veel tempels bewust gedaan te zijn). Ook de tuin was een plaatje een uitzichttoren bood nog een mooie blik op het geheel. Na Kasteel Nijo liepen we terug naar de hotelkamer (binnen 5 minuten lopen) om daar even door te warmen, voordat we opzoek gingen naar een restaurantje. Dit werd uiteindelijk vlakbij het hotel, wederom een typisch Japanse eetlocatie. Het zat onder de grond en toen we er aankwamen, leek het een soort tempel onder de grond, binnen was de sfeer echter niet zo heel best. Het eten was vooral duur, maar ook wel erg lekker. We kozen voor een vier gangen menu met vooraf sla, als hoofdgerecht tempura (gefrituurde vis en groenten) en sushi, vervolgens miso soep en rijst (helaas dit keer gewoon echt droge rijst) en tot slot fruit. We hadden lekker gegeten, al was het niet veel vooral als je keek wat we er voor betaalden, maar het was een mooie afsluiting van ons verblijf in Kyoto en min of meer van Japan, want op Mount Koyasan eten we met de monniken mee en kunnen we dus niet kiezen.

‘s Avonds besloot Joris-Jan dat hij nog even een bezoekje wilde brengen aan Yodobashi ,een enorme electronica zaak (echt enorm, circa 10x een gemiddelde Mediamarkt) en aangezien het een halfuur lopen was besloten we dat het voor beide beter was als Marieke thuis bleef. In Tokyo had JJ deze zaak al willen bezoeken, want daar wist hij (ongeveer) waar hij zat, in Kyoto liepen we gelukkig deze een keer onderweg tegen het lijf (Marieke: hij wist zo goed waar hij zat dat we er een halfuur tevergeefs naar hebben lopen zoeken). Er waren echt super veel dingen, van alles stonden alle modellen er en alles kon worden getest. Het waren 5 verdiepingen electronica maar allemaal eigenlijk veel te groot. Het heeft ruim meer dan een uur geduurd voordat JJ uberhaupt alles had gezien met een eerste verkennende rondje. Terwijl Joris-Jan zich stond te vergapen aan al het moois, hield Marieke zich bezig met zaken thuis (SECTOR, mailtjes beantwoorden, etc.), chips eten, tas inpakken en GTST kijken (je moet toch wat alleen op een hotelkamer...). Tegen de tijd dat Joris-Jan thuis was, liep hij te stuiteren en lag hij eerst drie kwartier op bed om bij te komen van alle indrukken. Ook ‘s nachts hield het hem nog bezig, want dit keer was hij het die tegen Marieke aan begon te kletsen in plaats van andersom (de vraag is of Marieke dit niet ook in haar droom heeft gehoord).