Dag 12 - Hakone

‘s Ochtends wilden we eigenlijk vroeg weg, maar dit is uiteindelijk niet heel goed gelukt. Het vroeg opstaan beviel niet echt en tas inpakken duurde ook nog best lang, maar uiteindelijk zijn we om 11 uur vertrokken op weg naar Hakone. JJ was nog steeds in de veronderstelling dat dit een stad was, maar het is een (natuur)gebied. Eerst gingen we met de trein, hiervoor konden we voor het eerst onze rail pass gebruiken. Met de rail pass mogen we namelijk 1 week onbeperkt treinen. Het handigste is een kaartje een paar dagen vooraf reserveren, we waren bang dat we anders misschien moesten staan of in een minder luxe gedeelte van de trein kwamen te zitten. Het is echter laagseizoen en dus was de ochtend zelf reserveren ook makkelijk en snel. We reisden met de Shinkansen, een hele mooie hogesnelheidstrein. Met behoorlijke snelheid gingen we de goede kant op.

We zouden vanaf Odawara de bus moeten pakken en daar nog 50 minuten in zitten. Dit was voor Marieke niet echt een succes. Maar eerst moesten we nog de bus vinden, want we waren aan de verkeerde kant het trein station uitgelopen. Eenmaal aan de goede kant werden we geholpen door een vriendelijke Jappanse, die daar de hele dag professioneel mensen de weg stond te wijzen (en waar Marieke ontzettend chagerijnig van werd). We hoefden maar ons hotel te zeggen en gaf zo een route beschrijving met welke busstop we er uit moesten (Marieke: ondanks dat we al die info al hadden). Busrit was wel mooi, maar beide hebben we daar niet echt van genoten, Marieke door misselijkheid en Joris-Jan doordat hij zijn verslag van de vorige dag aan het typen was.

Ons hotel zag op een minuut lopen van de bushalte en was snel gevonden. Eenmaal daar werden we heel vriendelijk ontvangen. De mevrouw (misschien is meisje meer op zijn plek) sprak goed engels en liet ons een paar mogelijke opties van routes zien. Daarnaast lieten ze ons de heet water baden, badkamer, toilet en kamer zien. Allemaal erg vriendelijk. We besloten laat te gaan eten en terug te komen en na het eten in het warm water buitenbad te gaan.

Na een klein stukje met de bus kwamen we in een soort terminal/ treinstation, waar we konden kiezen wat we gingen doen, we besloten eerst met de boot te gaan, want die moesten we voor half 4 terug hebben, anders konden we geen rondje meer maken. De boot gaf een mooi uitzicht op Mount Fuij, wat de beroemdste berg van Japan is. De berg steekt boven de anderen bergen in dit gebied uit en is bijna symmetrisch. Vroeger werd de berg heilig verondersteld en dus mochten alleen heiligen de berg betreden. Het heeft bovendien nog een hele tijd geduurd voordat vrouwen een voet erop mochten zetten.

Met wat water voor de berg, een Shrine aan de andere kant en dat alles op een piratenboot was het plaatje wel compleet. We hebben een aantal foto’s gemaakt en zijn daarna in slaap gevallen. We hebben het complete rondje gemaakt en kwamen weer terug bij de terminal, waar we de gondel naar boven konden nemen. Deze gondel gaf nog een mooier uitzicht op de berg, vooral omdat je meer van de berg zelf kon zien. Ook hier nog een paar foto’s gemaakt en daarna niet in slaap gevallen. :) We moesten nog een beetje opschieten om het hele rondje te kunnen maken voordat de laatste gondel was geweest, maar dat ging allemaal goed om daarna weer met de bus terug naar ons hotel te gaan.

Eigenlijk moet ik geen hotel zeggen maar guesthouse, het was eigenlijk gewoon een huis, compleet met woonkamer en keuken. We sliepen op matjes op de grond en je hebt geen eigen ‘badfaciliteiten’. Je hebt wel hot springs, wat warm water baden zijn die je alleen schoon mag betreden. Je moet je eerst uitgebreid wassen onder de douche en je mag absoluut geen shampoo of zeep morsen in het bad, want na jou zullen anderen hetzelfde water gebruiken.

Doordat alles redelijk vroeg dicht ging waren we veel eerder bij het hotel dan verwacht, gelukkig was het geen probleem om eerder te eten. In het gebouw er tegen over konden we eten, waarbij we een kerry achtige saus (wel heel zacht van smaak) met wat rijst en Marieke daarna nog en brownie en thee hadden we allebei wel voldoende gegeten. We zaten daar met een Braziliaanse die naar Japan was gekomen voor werk (architectuur) en nu op rond rit verder was. De meisjes en moeder van het hotel hebben wel 5 keer gevraagd of het lekker was en gelukkig was het dat ook. Daarna was het tijd voor ons hot water spring bath.

Het bad stond buiten en de douches waren ook alleen via buiten bereikbaar. Het was echt ijskoud om je hier uit te kleden, maar de douche warmde je wel weer op. Beide hadden we niet echt zin om de kou weer in te gaan en stonden daarom wat langer onder de douche dan de bedoeling. Daarna doken we snel het bad in, normaal zijn het openbare baden één voor mannen en één voor vrouwen, maar hier kon je het bad reserveren zodat je het met familie kon delen, maar dan wel privé, wat wij dus deden. Het bad bleek echt een succes het was goed heet. Voor Marieke was het uiteraard is te heet, die van een normaal bad het al benauwd krijgt en dus na 10 minuten op de rand ging zitten, wat ook geen probleem was. We hadden het bad een halfuur dus na een minuut of 20 stapten we er weer uit om snel onze Kimono’s aan te trekken (dit zijn een soort dusters [lees: badjassen], maar dan van katoen en het is gebruikelijk dit in huis te dragen). Toen we terug liepen naar het huis merkte Marieke op dat door het bad je het ook warm hield, want op de heenweg was het echt ijskoud en nu hadden we nergens last van. De gastvrouwen vonden het erg leuk dat we de kimono’s aanhadden en merkte alleen op dat Joris-Jan links over rechts ipv andersom. Joris-Jan dacht dat dit niet zoveel uitmaakte, maar later lazen we dat dit geassocieerd werd met de dood en het dus niet zo gek is dat ze dat direct opmerkte. Na het bad doken we op de bedden en zochten we alles op voor de volgende dag. Uiteindelijk sliepen we redelijk op tijd wat maar goed was ook.