Dag 11 - Deel 2

joris-Jan had vandaag de eer om een dagverslag te schrijven, hieronder zijn relaas:

Donderdag zou de laatste volledige dag zijn. De dag moest nog even goed benut worden om nog zo veel mogelijk te zien van Tokyo. Maar de dag begon voor een select gezelschap met het kijken van Ajax-Feyenoord. Om kwart over 5 zaten Hylke, Jacob, Jordi en Pieter beneden om de aftrap te bekijken. Later kwamen Marieke en Joris-Jan voor de tweede helft. Even snel ontbijten want daarna zouden we lopend vertrekken naar de (toch verplichte) vismarkt Tsukiji. Omdat Japan 30% van de totale vis consumptie voor zijn rekening neemt (waarvan 70% rouw), verwachtten we al best wel veel vis. Deze verwachting bleek niet meer dan waar, want er was ontzettend veel. Van heel groot tot klein, van dood tot levend en van bekende vissen tot bijzondere exemplaren, eigenlijk alles was er te vinden. Een aantal studenten werd er misselijk van, een aantal andere kon het niet aan zien hoe er vissen werden gedood, al dan niet op het filmpje van Fauve. Ondanks de dieren empathie van Annelieke, heeft ze het ook nog even kort uitgehouden, maar is daarna toch maar naar de groente markt gegaan. Nadat we iedere keer aangereden werden door de karretjes waar ze op rond crossten, besloten we de kleinere gangpaden op te zoeken.uiteindelijk met de metro terug naar het hotel. Daarna was er even vrije tijd ingelast, waarbij vooral de voetbal kijkers, maar ook anderen besloten even tijdelijk de binnenkant van de ogen te bekijken. Andere besloten nog even de laatste aandenkens te kopen.

Uiteindelijk vertrokken we naar de Tokyo Stock Exchange. Na deze bijzonder snel gevonden te hebben (ja, echt zonder Berntjes!), kregen we daar een rondleiding. Eerst kregen we even een filmpje te zien, dit was in de zelfde soort stijl als het filmpje bij de bank of Japan, namelijk best wel heel kinderachtig, maar wel heel grappig. Vooral de Nederlandse vlag bij de uitleg over de eerste aandelen uitgegeven door de VOC, viel erg goed in de smaak. Vervolgens kregen we een rondleiding door het gebouw. Waar we uiteindelijk ook nog even een groepsfoto hebben gemaakt onder het bord waarop we welkom werden geheten. Na een paar dingen geleerd te hebben over de Stock Exchange, was het tijd om het zelf uit te proberen. In de gameroom, mochten we zelf handelen met twee aandelen. Af en toe kwam er nieuws te voorschijn en dit beïnvloede het aankoopbeleid. Het nieuws was niet geheel random. Uiteindelijk werd er een behoorlijke winst gemaakt door iedereen, behalve Joost. Dus een ton om te investeren kan je prima bij een econometrist kwijt. Joris-Jan maakte de meeste winst. Na dit spel was er nog een mogelijkheid om vragen te stellen aan een medewerkster die redelijk Engels sprak (voor Japanse begrippen dus erg goed). Het kwam wat moeizaam op gang maar daarna werden behoorlijk wat vragen gesteld. Wel werden er vooral economische vragen gesteld en wat minder over de Stock Exchange of aandelen zelf (zoals Tim terecht had opgemerkt).

Na een korte trip gingen we naar de Nederlandse ambassade, Hier moesten we eerst nog even wachten maar mochten we daarna naar boven om de beste presentatie van de studiereis te horen. Het was op ons afgestemd, duidelijk, interessant en in een goed verstaanbare taal. Hier werd uitgelegd wat de ambassade allemaal deed en hoe deze in verschillende onderdelen is opgebouwd. Zo kwam bijna iedereen te weten dat de ambassade veel meer doet dan we dachten. Na de presentatie was er ruimte voor discussie, we hadden drie stellingen van Vivian gehoord en konden daar al even over nadenken. Dat had iedereen goed gedaan, want er ontstond een levendige discussie, waarbij nog wel eens afgedwaald werd van het onderwerp. Dit werd nog even voortgezet met een biertje in de hand bij de borrel. Na dat de nodige BVOtjes (op de bluf van Annelies) waren ingeslagen kon de weg worden vervolgd naar de Tokyo Tower. Want hier zouden we gaan eten. Het restaurant had een uitstraling van een slechte fastfoodketen. Maar het was wel lekker en ook vooral meer dan genoeg, toch besloten Bernt, Hylke, Marieke, Joris-Jan en Tim de Tokyo Towel te gaan beklimmen. Nadat ze op de top stonden, werden er de nodige fotos geschoten. Een deel van de overgebleven mensen besloot ook nog even naar het middelpunt te gaan. Het uitzicht was super mooi, nog mooier dan (het Skydeck van) de Rappongi Hills waar we eerder op waren geweest. Toen er weer naar beneden werd gegaan, heeft een Japanse schoolklas nog even een groepsfoto van ons gemaakt, niet om aan ons te geven, maar gewoon omdat wij een attractie waren.

Na het eten werd de wandeling naar het laatste feestje van de studiereis ingezet. Als eerst was er een hele foute kroeg, waar boven niet super veel te beleven viel, maar beneden van alles aan de gang was en waar alles kon gebeuren. Helaas mocht het mannelijke deel niet naar beneden zonder 50 euro af te tikken en moesten de mannen het maar doen met de beschrijvingen van de vrouwen, die wel gratis naar beneden mochten.

Daarna werd nog in een andere club het feestje tot in de late uurtjes voortgezet, waarbij er genoeg cocktails gedronken werden. Vooral door de vrouwen, omdat die gratis drankjes mochten halen. Kortom, een lange maar geslaagde dag.

Opmerkingen:
* Wij (Marieke en JJ) gingen niet mee naar de tweede bar, want we wilden de volgende dag vroeg weg en niet al te brak zijn in Hakone. Door het niet heel snel kunnen vinden van een metro station waren we nog niet heel vroeg in het hotel.
* Toch nog even speciale aandacht voor Tim en Hylke die met hun hoogtevrees, toch op het hoogste punt stonden.
* Joris-Jan had de game onder andere gewonnen, doordat hij in de proefronde direct al zijn geld uitgaf, omdat hij met een beetje aandelen-kennis wist dat als straks iedereen ging kopen de prijs alleen maar omhoog ging en hij dus winst zou maken. Een ander trucje was om een inschatting te maken van het nieuws dat kwam en hierop in te spelen. Marieke had deze tactiek ook geprobeerd maar gokte steeds mis.
* De stellingen van de Nederlandse ambassade waren eigenlijk een beetje teleurstellend. Eén van de stellingen was bijvoorbeeld ‘Nederland kan nog wat leren van de acties die Japan onderneemt tegen de vergrijzing’. De beste man werd vervolgens tweemaal gevraagd wat Japan dan deed, maar moest het antwoord schuldig blijven. Als een echte ingeburgerde Japanner wist hij wel de vraag goed te ontwijken en toch en antwoord van een kwartier te formuleren zonder echt wat te zeggen.