Glendalough

Donderdagavond arriveerde Atie en Martien in mijn huisje, na een goede vlucht. De bus deed er nu maar even meer dan een half uur over wat de taxi zeker niet meer rendabel maakt (20-25 min. voor 25 euro ipv 7 euro pp).

Daarvoor had ik gerugbyd, was echt heel leuk! Was er ook niet eens zo slecht in, dus heb me prima vermaakt. De meisjes scoren 3 punten en de jongens 1, dus daardoor wordt er uiteraard veel naar ons overgespeeld. Mooiste was dat als je gescoord heb je de bal in het midden van het veld legt en terug schiet naar de tegenstander. Dat moet een meisje doen en dat was redelijk hilarisch, de meeste meisjes kwamen 2 meter ver en soms met geluk 10. Maar de bal was redelijk zacht dus ik schoot hem weer uit over de achterlijn (en dan krijg je hem weer terug, dus dat is positief) omdat hij dusdanig hard was dat niemand hem durfde te pakken. Uiteraard had dat een mooi verrassingselement, dus ik heb me wel prima vermaakt :). Verder scheen de zon volop, dus was heerlijk om buiten te zijn!

Daarna nog even de pub in, voor het teamgevoel. Ik dacht dat het gewoon een beetje voor de fun was, maar de jongens waren bloedserieus tijdens de training, dus dat was echt heel grappig. Ze hielden ook precies bij wie niet mee gingen drinken en dus afhaakte, al hadden ze het continu over team leden die ze hadden verloren. In juni en juli zijn de wedstrijden (circa 8 stuks) dus daar ga ik in principe ook aan meedoen, hartstikke leuk!

Vrijdag hebben Atie en Martien Dublin verkend mbv hop on hop off bus, vooral Kilmainham Gaol viel in de smaak en ’s avonds aten we gezamenlijk nadat ik nog even één biertje op de vrijdagmiddagborrel had genomen.

Zaterdag was de planning om naar Glendalough te vertrekken. Manon arriveerde om half 12 met de bus en na 20 min in huis vertrokken we snel naar het station. Daar pakte we de trein richting Bray, om daar over te stappen op de trein naar Rathdrum. Daar aangekomen moesten we een taxi richting Glendalough regelen. Onderweg in de trein (/Dart) hadden we prachtig uitzicht over de kust, dus dat was al genieten. Aangezien dit de enige trein enigszins richting Glendalough was verwachtte we dat het geen probleem was om een taxi te krijgen in Rathdrum, vooral omdat de trein vier keer per dag ging (vanuit Dublin om 7.30, 12.00, 13.30 of 18.00) dus wij dachten dat er veel toeristen in deze trein zouden zitten en dat de taxi’s daar wel op in zouden spelen. Helaas lag het iets gecompliceerder. Het treinstation lag in de middle of nowhere en we hadden geen idee wat we moesten doen. Ik had een aantal nummers van taxibedrijven genoteerd, maar allen hadden ze geen taxi’s voorhanden en ze adviseerde mij om het in het dorp te proberen, helaas hadden we ook geen idee waar het dorp moest zijn. Uiteindelijk wist een voorbijganger ons de weg te wijzen en kwamen we aan in het dorp die uit één weg bestond. Daar bestelde de barvrouw van een pub een taxi voor ons die in 20 min ons op zou pikken. Daarop besloten wij in de plaatselijke supermarkt een broodje te halen, in Ierland is het gebruikelijk dat je vers en warm eten in de supermarkt kan krijgen en ook hier maakte ze bij de slagerij ter plekke stokboordjes klaar, dus dat was wel erg lekker!
De taxi bracht ons vervolgens naar Glendalough, de rit over het heuvelige wegdek was (zoals hij het zelf noemde) net een achtbaan, want hij vloog erover. Aangekomen regelde we een terugrit en toen waren we eindelijk op plaats van bestemming! De rit was het waard, want de uitzichten waren prachtig. Met de (professionele) camera van Atie en Martien, heeft Martien dan ook prachtige foto’s geschoten dus daar kunnen we thuis ook nog van genieten. Het mooie aan Glendalough is dat het twee meren in een vallei zijn en dus omringd door bergen, de bergen zijn hier mooi groen, dus dat geeft een prachtig vergezicht. Leuke bijkomstigheid is het feit dat hier een kloostergemeenschap heeft geleefd van circa 600 tot 1200, waarvan nog reünies te bezichtigen zijn.

Rond een uur of 5 besloten we in het gras neer te ploffen en daar wat te drinken en uiteindelijk zijn we pas weer om half 7 opgestaan om de taxi op te zoeken, de rust en het uitzicht was heerlijk rustgevend! Het weer was overigens ook prachtig, toen we in het gras zaten zochten we ook de schaduw op, omdat het eigenlijk te warm was in de zon.
Na een biertje in het dorpje liepen we weer richting het station om daar de trein terug te pakken. Helaas was de bovenleiding beschadigd en reed de trein niet verder na Bray. Omgeroepen werd dat er bussen ingezet zouden worden, maar helaas bleek dit niet het geval. Je werd uit het station gezet, de deur ging op slot en er was geen verdere info, helaas! Uiteindelijk bleek een lokale bus ons naar het station te kunnen brengen van waaraf de trein weer reed, maar deze bus had minder plaatsen dan mensen die er stonden te wachten. Uiteindelijk hebben we ook niet lang op de bus hoeven wachten en wij stonden vooraan dus konden ook een plaatsje bemachtigen, toen we vertrokken zagen we echter dat veel mensen niet mee mochten en moesten wachten op de volgende bus (waarvan het me niets zou verbazen als die pas over een uur weer kwam). Aangekomen in Dun Loaghaire waar de trein weer werd hervat, werden we wel netjes opgevangen en ook hier hebben we niet lang hoeven wachten, dus uiteindelijk viel het allemaal wel mee. De ondergaande zon bood weer een prachtig uitzicht over de kust, dus ook hier hoefden we ons niet te vervelen! Uiteindelijk waren we pas om ongeveer 10 uur weer thuis.
Vandaag is Manon de stad in en vanmorgen heb ik Atie en Martien naar de bushalte gebracht, dus ik ben weer (lekker) alleen thuis. Heerlijk even, want gister was een lange dag, al heb ik wel ontzettend genoten!