Lange update

Ik heb al twee weken niet meer gepost, dus dit zal wel een lange update worden!

Na Gaelic twee weken terug, hebben we op maandag rustig aan gedaan en gingen Joris-Jan en ik op dinsdag uiteten. Laten we zeggen dat dat niet zo’n groot succes was. We zagen allebei op tegen de volgende dag dus hadden elkaar niet zoveel te vertellen, omdat we allebei niet wilden praten over wat er echt in ons hoofd om ging. Laten we zeggen dat het niet zo’n gezellig diner was :). Woensdagochtend bracht ik hem naar de bushalte voor ik naar werk ging en opzich wist ik me toen wel aardig onder controle te houden.

Donderdag mocht ik weer rugby’en, we hadden een tegenstander die ook tot nu toe alles gewonnen had en dat was te merken… Zij waren iets beter, maar het ging redelijk gelijk op. Tegen het einde stonden we zelfs voor, maar helaas scoorden zij nog een keer waardoor we weer gelijk kwamen. Met nog weinig tijd over scoorde zij zelfs nog een keer en gelijk was ook het einde van de wedstrijd, dus helaas moesten we deze met een doelpunt verschil weggeven. Iedereen baalde flink al was het wel een redelijke wedstrijd. Vrijdag werkte ik thuis, dus ook niet naar de borrel geweest en ook zaterdag en zondag heb ik lekker relaxed thuis doorgebracht. Zondag kwam Alex nog wel om de voetbal te kijken en mee te eten, dus dat was wel weer gezellig.

Woensdag kwamen eindelijk Eline, Jeroen en Esther (vriendin van Eline). Ik werkte die dag thuis, dus kon rustig zorgen dat het eten klaar stond toen zij rond kwart voor 6 aankwamen per bus. Eten en toen toch nog haasten om op tijd bij een Table Quiz te zijn. Eline, Kevin, Sandy en ik vormden een team en het andere team bestond uit Jeroen, Esther, Niall en Thomas. Opzich waren we ook nu weer niet kansloos, maar de andere teams waren veel beter. Uiteindelijk belandde we ergens in de onderste helft, maar in ieder geval boven de andere tafel :). Moe en Eline aangeslagen door de grote pinten vonden we het niet erg dat we op tijd weer naar huis gingen. Donderdag en vrijdag hebben zij in de stad rondgebracht rondgereden door de Hop-on-hop-off bus.

Donderdagavond was er weer Tag, waar we veel te sterk waren voor de tegenstander. Met 21-1 werden zij dan ook van de mat geveegd. Het vreemde was wel dat zij helemaal niet zo heel slecht waren, maar niet overspeelde en er bij ons gewoon niet doorheen kwamen. Als ze wat meer zouden samen spelen, zouden het sowieso een stuk beter gedaan hebben. Helaas had ik weer niet gescoord, dus toen de scheids na de wedstrijd vroeg of ons team nog een wedstrijd wilde spelen, wilde ik dat wel graag. Maar helaas ook deze wedstrijd lukte het niet. Deze wedstrijd ging overigens verloren, wat geen schande was. De tegenstander speelde een league hoger, wij hadden al een wedstrijd in de benen en waren toch eigenlijk moe’er dan we dachten. En omdat drie jongens van ons team naar huis waren en één geblesseerd hadden we maar drie jongens in het team en vijf meisjes. Normaal sta je in het veld met drie meisjes en vier jongens, dus was wel even afzien om nu met vier meisjes te staan en drie jongens, waarbij ons vijfde meisje ook niet meer in het veld kwam dus ook niemand wisselde. Kortom: we kwamen er niet meer doorheen en werden alleen maar moe’er dus konden op het eind nog weinig weerstand bieden. Na de wedstrijd de pub in, waar mijn toeschouwers ook eindelijk konden avondeten. Ook nu niet heel lang gebleven, omdat de toeristen weer vroeg op wilden en ik ook aardig brak was.

Vrijdag was het natuurlijk tijd voor de Nederland wedstrijd. Zoals altijd keken we die in Sinnotts. Grappig is alleen dat de Brazilianen hier ook kijken! En dus stonden we zij aan zij met de tegenstander, al werd bij het afgekeurde doelpunt wel al duidelijk dat er meer Nederlanders dan Brazilianen waren. Echt heel mooi effect dat eerst de Brazilianen uit hun dak gingen en toen de Nederlanders. Regelmatig werd er nog een liedje in gezet, waarbij klappen en Holland schreeuwen toch wel de populairste was. Uiteraard was het een mooi feestje en tot de laatste seconde kon ik echt niet geloven dat we gewoon gingen winnen! Vrolijk gingen we na de wedstrijd terug naar de Howl at the Moon waar de vrijdagmiddagborrel met mijn collega’s altijd is. Vooral Eline kon het niet laten om te springen, dansen en zingen over straat, dus we hadden genoeg aandacht. Met de polonaise gingen we de pub in, waar het nog rustig bleek te zijn. Heel veel hadden de wedstrijd in de vergaderzaal gezien en haalde nu de tijd in op vrijdagavond. Toen iedereen er was en de andere kwartfinale inmiddels begonnen gingen we naar een kroeg een paar huizen verderop waar de anderen ook gingen avondeten. Daar Uruguay-Ghana gezien en na de wedstrijd op naar Temple Bar. De stamkroeg met livemuziek (Crowns Alley Bar) was nu niet echt een succes, maar een andere kroeg met live muziek even verderop was wel gezellig. Met Niall en Alex waren we in de eerste kroeg en bij de tweede kroeg voegde James en een andere vriend van Niall zich bij ons en nam Alex afscheid. Uiteindelijk lagen we om een uurtje of 3 in bed en dus was het zaterdag tijd om uit te slapen.

Zelf was ik rond een uurtje of 11 weer op de been, maar mijn gasten kwamen ergens rond half 1 uit bed rollen. Ontbijten, spullen pakken en toen shoppen. Eline en Esther Penneys laten zien, waar vooral Esther prima geslaagd was. Bij de kassa bleek dat het leuke shirtje van Esther geen 7 maar 2 euro was en dus kochten Eline en ik ook dezelfde, Jeroen had nog een mooie spijkerbroek voor 5 euro op de kop tikte (kortom: wat een prijzen…). In de Supermac het eind gezien van Duitsland-Argentinië, oftewel de laatste drie goals dus dat hadden we goed uitgekiend. ’s Avonds Canasta omdat niemand meer zin had om nog langer op zijn benen te staan. Zondag stond op de planning om te gaan “Geocatchen”. Dat werkt als volgt, je krijg coördinaten die je op je GPS invoert (die had Eline mee) als je op dat punt ben dan staat er een vraag waar bij je het antwoord moet zoeken (voorbeeld: hoeveel sporten heeft het klimrek) als je de vraag beantwoord heb ga je naar het volgende punt. En als je alle vragen beantwoord heb, krijg je middels een (in dit geval simpele) wiskunde formule de laatste coördinaten die je naar de schat brengen. Daar in de buurt zit namelijk een kistje verstopt waar een logboek in zit en iets wat de vorige vinder heeft achtergelaten. Deze dingen zitten over heel de wereld en je hebt een website waar je alle routes kan bekijken. Wij koze voor een route een paar DARThaltes verderop in een groot park, zodat we ook nog een ander stukje van Ierland zagen behalve Dublin. Het was erg leuk, weer was lekker, de vragen waren wel iets te makkelijk maar dat mocht de pret niet drukken! ;). Enige jammere was dat we de schat niet hebben gevonden. De hint die gegeven was bij de laatste stap was “beaters foo” en op internet konden we niet echt vinden wat dat was, in een laatste poging smste ik wat Ieren, maar die hadden ook geen idee wat het mocht betekenen. Aangezien Jeroen steeds meer last kreeg van zijn hooikoorts aanvallen en iedereen naar de WC moest, gaven we het uiteindelijk op en vertrokken naar huis zonder schat… ’s Avonds was er een diner bij Sandy, hij kookte maar liefst voor 18 mensen. Was erg gezellig om zo een avondje weer met collega’s door te brengen, was een erg leuke groep. We konden niet te lang blijven, want de volgende ochtend moest ik weer werken en vlogen de anderen weer terug. Het vliegtuig vertrok om precies te zijn om 06.15(!). En dus stond men op om kwart over drie om uiteindelijk om 5 over 4 de deur uit te lopen. Ik ben zelf op 10 minuutjes eruit geweest en heb niet meegelopen, want was erg moe en tja moest ik gewoon weer aan het werk.. Vandaag staat dan ook uitrusten op het programma, want weekend was weer druk genoeg en morgen natuurlijk Nederland! Woensdag uiteten en stappen met collega’s, als zijnde “leaving party” en dan donderdag laatste keer Tag Rugby (al verwacht ik niet dat ik speel) en dan zit het erop! Heerlijk om weer naar huis te gaan, al ga ik dit leventje wel missen. Joris-Jan begint morgen aan zijn stage en zodra ik terug ben in Nederland, mag ik in Amstelveen stage gaan lopen om mijn scriptie af te maken en dan is augustus de tijd voor ons om echt lekker samen vakantie te vieren, maar ook nu zal het wel relaxed zijn (voor mij in ieder geval, Joris-Jan loopt stage in Den Bosch, wat bijna 4 uur reizen op een dag totaal is, dus die zal wel kapot zijn na een dag werken…). We gaan het allemaal zien, eerst lekker weekend als ik thuis ben en de weersvoorspelling, voorspellen een barbecue bij mijn ouders in de tuin! :)

P.S. Er zijn heel veel foto’s gemaakt, die binnenkort op MijnAlbum verschijnen!