Bocas del Toro

De laatste dag in Boquete deden we zeker geen happy trail. Zodra we begonnen aan de tocht begon het met regenen. Omdat de gids erbij was verlieten we al snel het pad en doken het bos in. Op zoek naar dieren slopen we tussen de bomen door. Al gauw waren Joris-Jan en ik niet meer echt op zoek naar dieren, maar meer opzoek naar een plek om onze voeten neer te zetten. De regen nam toe en dat veranderde het pad in een klein waterstroompje. Met onze poncho’s klommen we over stenen en riviertjes. We hebben niet veel dieren gezien, maar het was wel een hele leuke ervaring. In plaats van 3 uur, deden we 1,5 uur over de tocht dus om 11 uur waren we alweer terug in het hotel. Totaal verzopen warmden we ons op. De rest van de (regenachtige) dag bleven we in onze kamer, wijntjes, koekjes en de Warner Brothers zender (met heel veel afleveringen Friends, Big Bang Theory en andere favorieten) vermaakten we ons prima.

De volgende dag vertrokken we naar Bocas del Toro. Een taxi stond klaar en die bracht ons via heel veel bochtige wegen, met mooie uitzichten naar de kust. De chauffeur vertelde veel en liet ons ook nog een paar luiaards zien. In het begin van de middag stapten we op de boot naar het eiland Isla Colón. Aangekomen op het eiland zou iemand klaar staan om ons verder te brengen, dat bleek niet het geval. Rondvragen leverde weinig bruikbare info op, dus Joris-Jan ging te voet op zoek naar onze volgende boot transfer. Marieke bleef met alle bagage achter in de haven. Uiteindelijk bleek er sprake van een miscommunicatie tussen onze verschillende transporten en werden we opgepikt. De volgende boot ging pas aan het eind van de middag, dus we hadden een paar uur in Bocas Town. We dropten onze bagage en gingen op zoek naar een lunch locatie. Met uitzicht op zee genoten we (niet voor de eerste keer) van verse vis. Vervolgens verkenden we het plaatsje verder. Bocas Town is met afstand het meest toeristische plaatsje dat wij hebben bezocht in Panama. Het is dé plek voor backpackers en dat merk je aan alles. Het leeft op straat en is duidelijk een caribische bestemming. Je ziet veel in ‘Reggae kleuren’ (rood, groen, geel, zwart) en muziek klinkt op de straten. De sfeer is relaxed. Aan het eind van de middag stapten we op de boot richting het paradijs.

Vier dagen lang hebben wij genoten op Isla Bastimentos. Ontbijt, lunch en diner werd verzorgd. Het eten was erg goed, de gastman die alles regelden was erg gezellig, de overige gasten waren goed gezelschap en het weer was goed genoeg.

Onze kamer bestond uit een dak, want ‘windschermen’, twee tweepersoonsbedden (waarom weten we ook niet), twee stoeltjes en een hangmat, maar bovenal een prachtig uitzicht op de zee. Het huisje stond op het strand (2-3 meter van de zee) en achter het huisje begon de jungle. Met ons arriveerden een Nederlands gezin met twee meisjes en een oudere Amerikaanse vrouw. In het resort was al een groep Zwitsers aanwezig. Zij hadden net 4 dagen lang regen gehad in het paradijs en waren blij dat wij de zon meenamen. De volgende dag vertrokken zij en dat was sfeer verhogend, want er kwam weinig positiefs van deze gasten.

Nadat we na aankomst onze spullen hadden gedropt, genoten we van een prachtige zonsondergang in de zee. Na de zonsondergang, cocktails en nootjes was het tijd voor het eerste diner. Bij het eten werden we verrast door het bezoek van aapjes. Ze zaten in het restaurant rustig te wachten tot we klaar waren. Na het eten werden ze gevoerd met bananen. Terug naar ons huisje waren we blij met onze zaklampen die we meegenomen hadden uit Nederland. Pikdonker, naast de jungle (met de bijhorende geluiden) en aan de andere kant de zee was het een leuk tochtje terug. Onderweg komen we vooral veel krabbetjes tegen (met veel bedoelen we tientallen). Goed opletten waar je je voeten neerzet dus.

De eerste nacht was weer spannend. De jungle geluiden aan de ene kant en de golven van de zee aan de andere kant was weer even wennen. Gedurende de nacht begon het steeds harder te regenen en onweerde het non-stop. Joris-Jan was van plan het te gaan filmen, omdat hij zich niet kon herinneren dat hij het ooit zo vaak achter elkaar had zien flitsen. Marieke vond het echter een fijner idee dat hij gewoon naast haar bleef liggen.
Na de eerste nacht, scheen de volgende dag lekker de zon en zijn wij bij de hut gebleven. Joris-Jan heeft voornamelijk bijgeslapen, terwijl Marieke in de hangmat boek na boek las. Aan het eind van de middag ging Joris-Jan nog even zeilen op een Hobby Catamaran. Die avond geen bezoek van aapjes, de volgende dag werd duidelijk waarom. Bij de Amerikaanse vrouw hadden de aapjes de koffers open gemaakt en de koffie en chocola eruit gehaald (en deels opgegeten). Naar ons idee geen prettig gezicht als je ’s avonds in het donker terug komt in je hut (de koffiebonen lagen overal hebben we ons laten vertellen). Deze vrouw had er al een reis in Costa Rica opzitten waar ze onder andere verdwaalt was geraakt tijdens een wandeling die een uur zou duren. Na 8 uur werd ze terug gevonden onder de doorns van het klimmen (en vallen uit) bomen. Kortom (zeker gezien haar leeftijd) had ze een iets avontuurlijke reis dan ze vooraf had gehoopt.

De tweede dag voelde Marieke zich niet topfit, dus bleef zij op het ressort. De anderen gingen dolfijnen spotten en snorkelen. Al snel begon het te regenen en dat stopte niet meer. Totaal verzopen kwam de groep terug. Ook dit werd een rustig dagje met spelletjes en boeken.

De derde dag gingen we vroeg op pad om met z’n tweeën te gaan duiken. Ook al hadden we ons certificaat vorig jaar gehaald, het werd pijnlijk duidelijk hoe weinig we nog wisten. Maar... doordat we een privéduik hadden was dat geen enkel probleem. De dive master legde alles rustig uit en de twee duiken waren echt fantastisch. De eerste duik was vooral veel koraal en een paar mooie vissen. Bij de tweede doken we naar een wrak, waar vooral veel vissen zwommen. Tijdens de eerste duik kwamen we een lion fish tegen. Blijkbaar bedreigt deze de andere vissen hier, dus deze werd gedood door onze gids. Vervolgens zwom hij rond met de vis op zijn spies om deze te voeren aan een grote vis, maar helaas kwam er geen grote vis op af. Al met al, vrij gruwelijk om te zien.

Na het duiken hebben we de middag vooral doorgebracht met spelletjes samen. Terwijl het ondertussen goot en begon te onweren. We hadden onze duik achteraf perfect getimed. De laatste dag vetrokken we (eveneens in de regen) terug naar het vaste land. In het hotel wisselden we onze zeiknatte kleren voor een droge set en deden even een internet-update, Vervolgens gingen we het dorpje verder verkennen.

Vandaag (donderdag 24 juli) zijn we het hotel nog niet uit geweest. Het regent de hele dag dus we vermaken ons weer prima, met internet, boeken, spelletjes, maar bovenal het Warner Brothers kanaal. Morgen we vertrekken we naar Panama stad, daar blijven we nog één nachtje en dan keren we terug naar Nederland. Dit zal dan ook ons laatste verslag zijn (of we moeten nog iets heeeel spannends beleven ;))

Panama is echt een fantastisch land, ik zou het iedereen aanraden. Vooral de veelzijdigheid heeft ons aangesproken. Enerzijds de paradijselijke eilandjes, anderzijds het regenwoud en de bergen. Het land is niet zo goedkoop als Azië, maar zeker niet zo duur als Nederland (wat we vooraf hadden gelezen). De mensen zijn hier heen vriendelijk, behulpzaam en totaal nog niet gewend aan toeristen. Bocas del Toro is de eerste plaats waar ‘aan ons getrokken’ wordt zoals je gewend bent in toeristische plekken. In de rest van het land zijn mensen totaal niet bezig met het ‘verkopen’ van hun product. Wij hebben het zeer rustig aan gedaan en ook veel uitgerust, maar je kan hier met alle verschillende activiteiten een hele actieve vakantie hebben. Ondanks dat we het rustig aan hebben gedaan, hebben we hier een aantal nieuwe dingen ontdekt en zeer genoten van onze vakantie!