Panama-stad & San Blas

De hike was erg mooi, we kregen een gids uit Wüppertal (Duitsland) die ons allerlei verschillende bomen en planten liet zien. We moesten erg vroeg op, maar doordat we de verzameltijd verkeerd hadden onthouden en de gids bij ons oude hotel stond was het toch nog wat later, om 8 uur waren we op pad. In de bus kregen we al veel informatie van de gids en hij vroeg of we een wandeling van 1 a 2 uur wilde of 5 a 6 uur. We kozen voor de 5 a 6 uur lopen (uiteindelijk hebben we het in 4 uur en 45 minuten gelopen, dit mede omdat we weinig pauze hadden genomen en redelijk doorliepen). De weg was soms lastig begaanbaar omdat er veel bomen recent waren omgevallen. De route ging over het algemeen over gladde steentjes, door/ over riviertjes en over omgevallen bomen. Het laatste deel van de route was beter begaanbaar, alleen begon het toen te onweren. Geen probleem een lekker verkoelende douche met deze temperaturen. De jungle was erg mooi, met verschillende dieren en geluiden. We hebben vooral veel geleerd over de verschillende bomen, mieren en termieten. We zijn bijna niemand tegen gekomen en hebben een mooie trip gehad. Die middag zijn we lekker in het hotel gebleven moe van de lange wandeling en indrukken die de jungle op ons had achtergelaten.
De volgende dag zouden we misschien twee dingen gaan bezoeken, want we hadden even verkeerd geteld met het aantal dagen dat we in Panama stad zouden hebben. Eerst gingen we naar het oude deel van de stad. Hier stonden ruïnes van hoe Panama vroeger was. Het museum was helaas gesloten maar de wandeling was best leuk. Vooral omdat er echt geen hond te vinden was en we toch echt best wel mooie dingen zagen. Waarschijnlijk over 10 jaar staat het hier stampesvol met toeristen als we hier terug zouden gaan. De informatie was deels in het Engels en deels slecht vertaald Engels. Of we waren gewoon moe en konden het moeilijke Engels niet aan. Uiteindelijk uitgeput na weer een lange wandeling besloten we maar niet meer de berg op te gaan die middag, want de benen wilde echt niet meer veel lopen. In de taxi terug richting het hotel, kwam er nog even een heerlijke hoosbui over. Die middag hebben we weer rustig aan gedaan en zijn we op tijd gaan slapen want de volgende morgen stond de taxi om 4.30 klaar om ons naar San Blas te brengen. In plaats van de taxi hadden we eigenlijk de de metro willen pakken, hier hebben we goede ervaringen mee. Maar na lang navragen en met handen en voeten (zo als veel dingen hier moeten) kwamen we er achter dat die pas vanaf 5 uur rijden en dan zouden we niet op tijd op het vliegveld zijn.

In een passagiers vliegtuig waar circa 20 mensen in zouden kunnen vlogen we naar San Blas. Dit ging lekker van links naar rechts. Dit was erg fijn voor Marieke. Omdat we zo vroeg moesten hadden we nog niet erg veel gegeten, dus dat ging niet helemaal goed. Maar neergestreken op een klein weggetje werden we in een bootje vervoerd naar ons prachtige eilandje. Het was een eiland met een stuk of 10 huisjes of op het water of er direct aan. Wij hadden ocean view (en dus aan het water en niet erop). We zaten daar tussen de Kuna indianen. Deze houden er een redelijk regime op na dat hun cultuur bewaard blijft. Dit was erg leuk om te zien en ze voorbij te zien varen in kano’s, hun eten te proeven en gebruiken een beetje te leren.

We hadden twee tripjes per dag die vanuit het hotel geregeld werden, eigenlijk altijd was dit ’s ochtends dat je ging snorkelen en ‘s middags het dorpje in, de mangroves in of de begraafplaats bezoeken. De eerste dag dat we er waren gingen we naar de mangroves en de tweede dag speelde het Nederlands efltal. De wedstrijd moest gekeken worden dus het laatste tripje hebben we overgeslagen.

Ons eigen eiland was een waar paradijs: wit strandje, blauwe zee en heel veel palmbomen om de ansichtkaart te vullen. De (onbewoonde) eilanden waar we in de ochtend heen gingen waren zo mogelijk nog mooier. Hier snorkelen was best mooi en we hebben verschillende vissen gezien die we nog niet eerder gezien hadden. Duiken mag hier niet, want dat vinden de indianen niet natuurlijk, maar snorkelen was al genieten. Eten werd voor ons bepaald. JJ lustte bijna alles en kreeg vaak er een tweede maaltijd bij, omdat Marieke weer erg weinig eet hier. De eerste dag veel opgetrokken met een Nederlands stel uit Amsterdam, allebei advocaten. Daarna meer met Amerikanen en uiteindelijk ook nog een beetje met vier Belgen op getrokken.

Helaas zat het er toen al weer op, het was erg kort en vooral als het zo heerlijk is gaat de tijd snel. Maar goed we moesten door naar Valle de Anton. Eerst weer de leuke vlucht vanaf het vliegveld wat niets voorstelde meer dan een verlaten open schuurtje en een weggetje. Onze handbagage werd gewogen met een oud meetinstrument waar met de hand het gewicht werd afgelezen. Op de heenweg was de ruimbagage en onszelf al gewogen en nu dus de handbagage (geen idee waarom).

Op het vliegtuig in Panama stad werden we opgehaald voor onze privé chauffeur, deze bracht ons naar ons nieuwe hotel op twee uur rijden van Panama. Hier is namelijk een dorp in een krater van een vulkaan. Hier waren we behoorlijk vroeg, maar gelukkig was onze kamer snel klaar en konden we even internetten. Daarna even de was weggebracht (met deze tropische temperaturen wil JJ zijn shirtjes niet meer dan 1 dag aan, Marieke haar neus is het daar mee eens) en fietsen gehuurd. Het dorpje was uitermate geschikt om lekker rond te kunnen fietsen. Het is een gigantische krater waar we in zitten. Dat merk je niet echt buiten dat er overal om ons heen bergen zijn, en de bloemen en planten hier schijnen ook heel bijzonder te zijn, dit hebben we wel al een beetje kunnen bewonderen op de fiets, maar morgen staat er meer op het programma, waaronder een gouden kikker (hoopt JJ). Op zoek naar een restaurant en wat activiteiten die we konden gaan doen uiteindelijk toch maar besloten om in het hotel te gaan eten en een lekker rustige avond in te plannen, vandaar nu ook even tijd voor dit verslag.

Al met al zien en doen we erg veel al proberen we ook her en der onze rust te pakken. We staan redelijke vroeg op (veel vroeger dan in Nederland) en slapen belachelijk vroeg. Maar het wordt hier vroeg donker, ’s ochtends is een prettige tempratuur om dingen te ondernemen en we zijn half in het Nederlandse ritme blijven hangen, omdat we vanuit het reisprogramma soms belachelijk vroeg moeten opstaan voor excursies.

Tot slot zullen we nog wat foto’s toevoegen aan het verslag. Op de foto’s zul je vooral teveel foto’s zien van het paradijs (genaamd San Blas), want ja het staat zo leuk zo’n palmboompje... Enjoy!